หลังจากที่ทรงถูกนำตัวกลับมาลอนดอน รัฐสภารัมพ์ก็ผ่านร่างพระราชบัญญัติก่อตั้ง “ศาลยุติธรรมชั้นสูง” เพื่อใช้ในการพิจารณาคดีพระเจ้าชาลส์ในข้อหากบฏต่อแผ่นดินในนามของประชาชนชาวอังกฤษ ร่างพระราชบัญญัติเสนอชื่อผู้พิพากษา 3 คนและคณะกรรมาธิการผู้พิพากษาอีก 150 คนผู้มีอำนาจในการพิจารณาคดีพระเจ้าชาลส์ ในบรรดาคณะกรรมาธิการก็รวมโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ด้วย อัยการสูงสุดของอังกฤษและเวลส์จอห์น คุคได้รับแต่งตั้งให้เป็นเป็นอัยการ

แม้ว่าสภาขุนนางจะไม่ยอมอนุมัติร่างพระราชบัญญัติและร่างพระราชบัญญัติยังขาดพระบรมราชานุมัติ (Royal assent) รัฐสภารัมพ์ก็เรียกร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้ว่า “พระราชบัญญัติ” และคงยังดำเนินการต่อไป

ความตั้งใจที่จะนำพระเจ้าชาลส์ขึ้นศาลก็ได้รับการยืนยันอีกครั้งเมื่อวันที่ 6 มกราคมโดยการออกเสียง 29 ต่อ 26 ด้วย “An Act of the Commons Assembled in Parliament”[2][3] ขณะเดียวกันจำนวนคณะกรรมาธิการก็ลดลงเหลือ 135 คน[3] จากผู้ที่อาจจะมีความลำเอียงต่อพระเจ้าชาลส์

คณะกรรมาธิการผู้พิพากษาเริ่มประชุมกันเมื่อวันที่ 8 มกราคมเพื่อวางรูปแบบในการพิจารณาคดีแต่ก็มีผู้เข้าร่วมประชุมเพียงไม่ถึงครึ่งซึ่งเป็นแบบอย่างในการประชุมครั้งต่อ ๆ มา เมื่อวันที่ 10 มกราคม จอห์น แบรดชอว์ (John Bradshaw) ได้รับเลือกให้เป็นประธานของคณะกรรมาธิการ ระหว่างสิบวันต่อมาการวางรูปแบบก็เสร็จสิ้นรวมทั้งข้อหาและการรวบรวมหลักฐานต่าง ๆ